مجموعه مقالات

سلول درمانی با سلول های بنیادی

سلول درمانی با سلول های بنیادی از روش هایی است که سال ها پیش پس از طی مراحل تحقیقاتی وارد
چرخه درمان بیماری ها شده است. این نوع درمان در آمریکا و کشورهای اروپایی بیشتر بوده اند.
از چندین سال پیش تحقیقات گسترده ای در مورد کاربردهای درمانی سلول های بنیادی در کشور ما آغاز شده و نتایج بسیار درخشانی هم داشته است به گونه ای که ازاین روش برای درمان بسیاری از بیماریهای مختلف استفاده می شود.
یکی از چالش های مهم حوزه سلامت یافتن راهی برای بهبود عوارض ناشی از بیماری ها و حوادث منجر به از بین رفتن یا تغییرات شدید و تخریبی در پوست طبیعی بدن است. این معضل همواره به عنوان یکی از دغدغه های جامعه علمی و تحقیقاتی مورد توجه پژوهشگران بوده است.

سلول درمانی در ایران

اکنون پژوهشگران ایرانی پس از سالها کار تحقیقاتی در این زمینه، از تاثیر سلول درمانی برای رفع این نوع مشکلات سخن می گویند.
دستاوردهای تحقیقاتی پزشکی در حوزه سلول درمانی برای رفع و مقابله با بیماریهای پوستی به نتایج قابل ملاحظه ای در مواردی مانند بیماری خطرناک لک و پیس (ویتیلیگو)، بیماری ژنتیکی EB، پسوریازیس، اسکلرودرمی و یا مواردی همچون چین و چروک، اسکار آکنه، بخیه و سوختگی ها رسیده است.

لک و پیس (ویتیلیگو)

میزان پاسخگویی به درمان این بیماران بین 60 تا 70 درصد بوده است یعنی از هر 10نفر حدود سه تا چهار نفر پاسخ درمانی ضعیفی داشته و مابقی پاسخ درمانی خوب یا کاملی داشته اند.
روش استفاده از سلول درمانی برای این بیماران به گونه ای است که: پس از معاینه افراد متقاضی درمان و بررسی شرایط لازم آنها، از طریق نمونه برداری (بیوبسی) حدود 3 سانتی متر به صورت سطحی و با بی حسی موضعی از پوست سالم ناحیه باسن یا ران آنها برداشته و در آزمایشگاه سلول های رنگدانه ساز سالم آن جدا می شود.
پس از جدا کردن سلول های رنگدانه ساز از پوست، این سلول ها زیر لک های موجود در پوست بیمار تزریق می شود و حدود دو تا شش ماه طول می کشد تا پاسخ درمانی بیماران آغاز شود.
سلول درمانی تنها در مورد لک های سفید صورت می گیرد و شامل لک های تیره پوستی نمی شود.

 اسکار آکنه و چین و چروک

سلول درمانی در مورد فرورفتگی های روی سطح پوست نیز صورت می گیرد، اظهار کرد: فرورفتگی های ناشی از جوش های پوستی، سوختگی، بیماری سالک و یا بخیه از جمله مواردی است که این روش برای رفع آنها استفاده می شود.
باجوری گفت: چین و چروک ناشی از بالارفتن سن نیز سبب ایجاد فرورفتگی هایی در پوست می شود، بنابراین می توان از روش سلول درمانی برای رفع این فرورفتگی ها و بهبود وضعیت چین و چروک پوست نیز استفاده کرد.
علت اصلی در بروز فرورفتگی های پوستی،کاهش فعالیت سلول های فیبروبلاست است؛ این سلول های کلاژن ساز در ناحیه عمقی پوست قرار دارد که در اثر حوادث یا بیماری ها از بین می رود در نتیجه فرورفتگی هایی در پوست ایجاد می شود.
در زمان بروز چین چروک، سلول های فیبروبلاست از بین نمی رود بلکه پیر می شود و کارآیی زمان جوانی برای ساخت مجدد کلاژن را از دست می دهد.
در سلول درمانی برای رفع هر نوع فرورفتگی پوستی، سلول های فیبروبلاست در محل موردنظر تزریق می شود تا با گذشت زمان فرورفتگی ها پر و پوست ظاهر بهتری یابد.

روش کار سلول درمانی

روش کار به این صورت است که این سلول ها از ناحیه پشت گوش گرفته می شود به این صورت که یک سانتی متر از پوست این ناحیه برداشته و در آزمایشگاه خاصی سلول های فیبروبلاست آن جدا می شود.
علت برداشتن سلول از پشت گوش در جوانتر بودن این سلول ها بوده که سلول های پشت گوش دو تا 10 سال جوانتر از سلول های فیبروبلاست پوست صورت است بنابراین استفاده از این سلول ها به داشتن نتیجه ای بهتر کمک می کند.با برداشتن بخشی از پوست پشت گوش، می توان بین 600 هزار تا یک میلیون سلول فیبروبلاست به دست آورد که آنها در آزمایشگاه به مدت یک ماه کشت داده می شود و پس از یک ماه حدود 90 میلیون سلول فیبروبلاست به دست می آید.
این سلول ها طی سه مرحله به فاصله زمانی یک ماه در قسمت دچار اسکار آکنه، چین و چروک یا هر نوع فرورفتگی تزریق می شود، دوره درمان حدود چهار ماه شامل یک ماه برای کشت سلولی و 3 ماه برای تزریق زمان می برد.

نتایج سلول درمانی با سلول های بنیادی

نتیجه سلول درمانی از تزریق دوم به بعد به تدریج آغاز می شود و با گذشت زمان سیر صعودی می یابد.
میزان اثربخشی این روش درمانی به سن، ژنتیک و عواملی مانند ورزش نکردن، سیگار کشیدن، مصرف مشروبات الکی وابسته بوده میزان اثربخشی این روش درمانی بین 40 تا 80 درصد می باشد.
سلول درمانی بر روی افراد دارای سن 20 تا 65 سال انجام می گیرد لیکن هر چه سن افراد پایین تر باشد، میزان اثربخشی این روش درمانی بیشتر است.
باجوری همچنین گفت: علاوه بر ویتیلیگو، سلول درمانی در مورد خال های مادرزادی سفید رنگ و لک های سفید رنگ ناشی از بروز حوادث مانند ضربه، تصادف، بخیه، گزیدگی حشرات و هر نوع آسیبی که سبب از بین سلول های رنگدانه ساز شود، نیز صورت می گیرد.